Zgodnie z tytułem, płyta `Moving On Skiffle` czerpie ze stylu, który zdobył popularność w Wielkiej Brytanii w połowie lat pięćdziesiątych. Van Morrison jako dziecko często przesiadywał w słynnym sklepie z płytami Atlantic Records w Belfaście, gdzie słuchał folku, bluesa i jazzu z początku XX wieku. Wkrótce zaczął też grać w szkolnym zespole skiffle. 23-utworowy krążek to manifestacja muzyki, która towarzyszy mu od szóstego roku życia. Album zawiera także utwory, które podkreślają to, co ceni sobie najbardziej - wolność i życie na własnych warunkach. Van Morrison mówi: - Byłem jeszcze w szkole, kiedy występowałem z zespołem skiffle - kilka gitar, tarka, basetla. Znałem już nagrania Lead Belly, więc kiedy usłyszałem `Rock Island Line` w wersji Lonniego Donegana, intuicyjnie zrozumiałem, co tworzy. Wiedziałem, że to jest to, co chcę robić. To było jak eksplozja, a ta płyta jest moim podejściem do utworów z tamtych czasów. Już otwierający utwór `Freight Train` jest ważnym momentem płyty. Piosenkę pierwotnie napisała Elizabeth Cotten, a następnie nagrali ją zarówno Peggy Seeger, jak i Chas McDevitt. Van Morrison poddał ją wyrafinowanej jazzowej aranżacji, uzupełniając ją o organy, wokalne harmonie i kilka nowych słów. Utwór `Wish I Was An Apple On A Tree` dopełnił żwawą tarką i wokalnymi harmoniami. Na płycie znajduje się także ponadczasowy `Gypsy Davey`. Potężny wokal Morrisona i porywający saksofon uzupełniają bluesową gitarę w `Greenback Dollar`. Album zamyka `Green Rocky Road` - ludowa perełka i oda do życia trubadurów, rozsławiona przez Freda Neila i Dave`a Van Ronka oraz przedstawiona w filmie `Co jest grane, Davis?` (2013). Kluczowi współautorzy albumu to Dave Keary (gitary), Pete Hurley (bas), Colin Griffin (perkusja) i Sticky Wicket (tarka). W pięciu piosenkach usłyszymy także obecnego ulubieńca brytyjskiego folku, Setha Lakemana grającego na skrzypcach.