Florence Price zyskała rozgłos prawie dziewięćdziesiąt lat temu, pokonując systemowe bariery dla rozwoju Afroamerykanów i kobiet w muzyce klasycznej. Duża część jej muzycznej twórczości popadła jednak w zapomnienie i dopiero niedawno została ponownie odkryta. Wśród orędowników jej muzyki są Philadelphia Orchestra i jej dyrektor muzyczny Yannick Nezet-Seguin. `Cieszymy się, że możemy nagrać muzykę Florence Price dla Deutsche Grammophon. Wiele ważnych na całym świecie kompozycji muzycznych było pomijanych, nie z powodu ich jakości, lecz z powodów całkiem powierzchownych. To bardzo ważne dla mnie i dla The Philadelphia Orchestra, aby przyjrzeć się tym utworom, przywrócić muzykę kompozytorów, w których wierzymy, takich jak Florence Price, i poszerzać repertuar, aby dać jeszcze bardziej zróżnicowaną prezentację tego, kim jesteśmy dzisiaj jako społeczeństwo ` - komentuje Nezet-Seguin. Jak zauważa Nezet-Seguin: `W jej pierwszej symfonii słyszymy folklorystyczne melodie połączone z akordami muzyki kościelnej i harmonią bliską jazzowej, tworząc coś, co brzmi typowo amerykańsko. Zaadaptowała europejską formę i przełożyła ją na swój własny język. W III Symfonii każda melodia wydaje się być śpiewana. Materiał jest tak wokalny, że kompozycje są niemal chóralne. Podoba mi się to, że orkiestracja zachęca do solówek z każdego miejsca w orkiestrze. Czuję się tak, jakby kochała wszystkie instrumenty jednakowo`. Price komponowała i nauczała aż do swojej śmierci w 1953 roku, jednak jej muzyka była nieustannie odrzucana przez ultramodernistów, którzy uważali jej twórczość za konserwatywną. Z drugiej strony, konserwatyści odrzucali jej twórczość przez rasizm i seksizm. Pomimo, że była nieustannie wymieniana jako jedna z pierwszych kompozytorek afroamerykańskich, które zyskały uznanie w USA, jej występy, a także publikacje i nagrania pozostały rzadkością. Na szczęście jej twórczość zyskała nowe życie. Pierwsza i trzecia symfonia Price`a zostały wydane w imponującym wydaniu naukowym w 2008 roku. Rok później nowi właściciele dawnego letniego domu kompozytorki w St Anne w stanie Illinois odkryli partię rękopisów, które od dawna uważano za zaginione. Odkrywając jej muzykę na scenie i w studiu, Yannick Nezet-Seguin i The Philadelphia Orchestra starają się przywrócić Price należne jej miejsce wśród innych czołowych amerykańskich kompozytorów XX wieku. Dyrygent mówi o III Symfonii: `Mam nadzieję, że kiedy ją zagramy... stanie się ona znana, stanie się częścią kanonu, a także częścią nas jako orkiestry, tak jak każda inna symfonia Czajkowskiego czy Rachmaninowa`.